Иселувањето е драстична постапка и за закупецот и за сопственикот. На крајот на краиштата, по иселувањето, станарите се принудени да го напуштат изнајмениот имот со сите свои работи, со сите нејзини далекусежни последици. Оттука, сопственикот не може да продолжи со иселување ако закупецот не ги исполни своите обврски од договорот за изнајмување. Иако иселувањето не е експлицитно регулирано со закон, за оваа постапка се применуваат строги правила.
За да може да продолжи со иселување, сопственикот мора да добие налог за иселување од судот. Оваа судска наредба вклучува дозвола изнајмениот имот да биде исфрлен на датум определен од судот. Доколку закупецот не се согласува со налогот за иселување, закупецот може да се жали на овој судски налог. Поднесувањето жалба обично го суспендира ефектот на судската наредба и со тоа и иселувањето, сè додека апелациониот суд не донесе одлука за ова. Меѓутоа, ако наредбата за иселување од судот е прогласена за извршна, жалбата на закупецот нема да доведе до суспензија и сопственикот може да продолжи со иселување. Овој тек на настаните претставува ризик за сопственикот ако апелациониот суд одлучи поинаку за иселување.
Пред судот да му издаде дозвола за иселување, сопственикот мора да го раскине договорот за изнајмување. Сопственикот може да престане со следниве методи:
Распуст
За овој метод на раскинување, мора да има недостаток на закупецот во исполнувањето на неговите обврски од релевантниот договор за изнајмување, со други зборови неисполнување. Ова е случај ако закупецот, на пример, создаде заостанати долгови за закуп или предизвика незаконска непријатност. Недостатокот на закупецот мора да биде доволен, така што раскинувањето на договорот за изнајмување е оправдано. Доколку изнајмениот имот се однесува на станбен простор или деловен простор од средна големина, закупецот ќе ужива заштита во смисла дека распуштањето може да се случи само преку судска постапка.
Поништување
Ова е уште еден начин на раскинување. Барањата што сопственикот мора да ги исполни во овој контекст зависат од видот на изнајмениот имот. Ако изнајмениот имот се однесува на станбен простор или деловен простор од средна големина, закупецот има корист од заштита во смисла дека откажувањето се одвива само врз бројни исцрпни основи наведени во член 7: 274 и 7: 296 од Холандски граѓански законик. Една од основите што може да се повика во двата случаи е, на пример, итна лична употреба на изнајмениот имот. Покрај тоа, сопственикот мора да забележи разни други формалности, како што се роковите.
Дали изнајмениот простор е различен од просторот за живеење или деловниот простор со средна големина, имено деловен простор од 230а? Во тој случај, закупецот не ужива заштита од изнајмување, како што е споменато погоре, и сопственикот може да изврши раскинување на договорот за изнајмување релативно брзо и лесно. Сепак, ова во никој случај не се однесува на иселување. На крајот на краиштата, има закупец на т.н. 230а деловен простор заштита од иселување според член 230а од холандскиот граѓански законик во смисла дека закупецот може да побара продолжување на периодот на иселување максимум една година во рок од два месеци од писменото известување за иселување. Таквото барање може да се направи и на закупецот кој веќе го напуштил или го испразнил изнајмениот простор. Доколку закупецот поднел барање за продолжување на периодот на иселување, проценката на ова барање ќе се изврши со биланс на интереси. Судот ќе го одобри ова барање ако интересите на закупецот се сериозно оштетени од иселување и мора да ги надминат интересите на сопственикот за користење на изнајмениот имот. Доколку судот го одбие барањето, против закупецот не е отворена жалба или касатација против оваа одлука. Ова е различно само ако судот погрешно применил или не го применил член 230а од холандскиот граѓански законик.
Ако сопственикот правилно ги завршил сите неопходни чекори во постапката за иселување и судот му додели дозвола да го истера изнајмениот имот, тоа не значи дека сопственикот може да продолжи со иселување. Ако го стори тоа, сопственикот честопати постапува незаконски кон закупецот, така што закупецот може да бара надомест за штета во тој случај. Дозволата на судот значи само дека сопственикот може да го истери изнајмениот имот. Ова значи дека сопственикот мора да вработи извршител за иселување. Извршителот, исто така, ќе му служи на налогот за иселување на закупецот, давајќи му на закупецот последна шанса самиот да го напушти изнајмениот имот. Ако закупецот не го стори тоа, трошоците за вистинско иселување ќе ги сноси закупецот.
Дали имате прашања во врска со или ви е потребна правна помош во постапката за иселување? Ве молиме контактирајте со Law & More. Нашите адвокати се експерти во областа на законот за закуп и се радосни што ви даваат совети и / или помош во постапката за иселување.